Frezowanie rampowe
Frezowanie rampowe to skuteczny sposób frezowania wklęsłej wnęki lub otworu w bryle. Rysunek 6-6 to schematyczny diagram frezowania rampowego. Frezowanie rampowe to takie, w którym frez porusza się w dół wzdłuż własnej osi, podczas gdy frez porusza się w kierunku pionowej osi frezu. Trajektoria obu tworzy kąt E między trajektorią ruchu a konwencjonalną płaszczyzną frezowania.
Maksymalna głębokość skrawania przy frezowaniu rampowym frezu jest związana z rozmiarem płytki. Jeśli wymagana głębokość skrawania przekracza wartość a, jak pokazano na ilustracji, należy najpierw wykonać cięcie na głębokość równą wartości a za pomocą frezu walcowo-czołowego, a następnie wykonać płaszczyznę pod kątem -0 stopnia. Po zakończeniu tej płaszczyzny należy ponownie wejść w następną pętlę. Kąt rampowy E jest zależny od tylnego kąta frezu. Ten kąt przyłożenia frezu to kąt, pod którym kąt korpusu frezu jest łączony z kątem płytki frezu. Zasadniczo większość frezów z negatywną płytką mocowaną na płasko nie może być frezowana nachyloną, a większość zalecanych do frezowania nachylonego to płytki o większych kątach przyłożenia, takie jak płytki o kącie przyłożenia 15 stopni i płytki o kącie przyłożenia 20 stopni, ponieważ przy użyciu większych płytek złożony kąt przyłożenia frezu będzie stosunkowo duży. Zasadniczo dopuszczalny kąt E frezowania rampowego powinien być co najmniej o 2 stopnie mniejszy od kąta przyłożenia frezu.
