Hej tam! Jako dostawca płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych często jestem pytany o mechanizm tnący tych fajnych narzędzi. Pomyślałem więc, że zgłębię ten temat i podzielę się z wami kilkoma spostrzeżeniami.
Na początek porozmawiajmy o tym, czym są płaskie narzędzia skrawające z węglików spiekanych. Narzędzia te są wykonane z węglika, który jest bardzo twardym materiałem składającym się z węgla i metalu takiego jak wolfram. Są znane ze swojej trwałości, wysokiej odporności na ciepło i zdolności do przecinania szerokiej gamy materiałów, od metali po tworzywa sztuczne.
Mechanizm tnący płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych opiera się na zasadzie ścinania. Kiedy narzędzie styka się z przedmiotem obrabianym, ostre krawędzie płytki węglikowej wywierają siłę, która powoduje odkształcenie materiału i ostatecznie rozbicie go na małe wióry. Proces ten przypomina przecinanie papieru nożyczkami, ale na znacznie mniejszą i bardziej precyzyjną skalę.
Podzielmy proces cięcia na kilka kluczowych kroków:


1. Zaangażowanie
Pierwszym krokiem jest kontakt narzędzia tnącego z przedmiotem obrabianym. Kształt i konstrukcja płaskiego narzędzia skrawającego z węglików spiekanych odgrywają tutaj kluczową rolę. Na przykład:Frez płaski 2-ostrzowyposiada dwie krawędzie tnące, które zaczynają wcinać się w materiał. Kąt, pod jakim narzędzie zbliża się do przedmiotu obrabianego, zwany kątem natarcia, wpływa na łatwość penetracji materiału przez narzędzie. Dodatni kąt natarcia oznacza, że krawędź tnąca jest ustawiona pod takim kątem, że ułatwia wcinanie się w materiał, zmniejszając wymaganą siłę cięcia.
2. Deformacja
Po włączeniu narzędzia materiał przed krawędzią tnącą zaczyna się odkształcać. Odkształcenie to jest kombinacją odkształcenia sprężystego i plastycznego. Odkształcenie sprężyste jest jak rozciągnięcie gumki i powrót do pierwotnego kształtu. Jednak wraz ze wzrostem siły skrawania materiał osiąga granicę plastyczności i ulega odkształceniu plastycznemu. Oznacza to, że nie wraca do swojego pierwotnego kształtu i zaczyna opływać krawędź tnącą.
3. Tworzenie się wiórów
W miarę dalszego odkształcania się materiału, w końcu odrywa się on od przedmiotu obrabianego w postaci wiórów. Rodzaj utworzonego wióra może nam wiele powiedzieć o procesie cięcia. Istnieją różne typy chipów, takie jak chipy ciągłe, chipy segmentowe i chipy nieciągłe. Podczas cięcia materiałów ciągliwych, takich jak aluminium, powstają zwykle ciągłe wióry. Te żetony są długie i przypominają wstążkę. Wióry segmentowe są częstsze podczas cięcia materiałów o średniej ciągliwości i wyglądają jak szereg połączonych segmentów. Podczas cięcia kruchych materiałów, takich jak żeliwo, powstają nieciągłe wióry, które rozpadają się na małe kawałki.
4. Strzyżenie
Rzeczywista czynność cięcia to głównie proces ścinania. Krawędź tnąca płaskiego narzędzia z węglików spiekanych działa jak ostrze, przykładając siłę ścinającą do materiału. Płaszczyzna cięcia to obszar, w którym materiał jest cięty. Na kąt tej płaszczyzny ścinania, zwany kątem ścinania, wpływają takie czynniki, jak kąt natarcia narzędzia, prędkość skrawania i właściwości materiału przedmiotu obrabianego. Większy kąt ścinania zazwyczaj oznacza mniejszą siłę skrawania i lepsze tworzenie wiórów.
5. Wytwarzanie ciepła
Cięcie to proces generujący dużo ciepła. Do powstania tego ciepła przyczynia się tarcie pomiędzy narzędziem a przedmiotem obrabianym, a także odkształcenie materiału. Płaskie narzędzia skrawające z węglika spiekanego doskonale radzą sobie z ciepłem ze względu na ich wysoką odporność na ciepło. Jednak nadmierne ciepło może nadal powodować problemy, takie jak zużycie narzędzia i uszkodzenie powierzchni przedmiotu obrabianego. Dlatego też podczas procesu cięcia często stosuje się chłodziwo, aby obniżyć temperaturę i poprawić wydajność cięcia.
6. Zużycie narzędzia
Z czasem narzędzie tnące zacznie się zużywać. Istnieją różne rodzaje zużycia narzędzi, takie jak zużycie powierzchni przyłożenia, zużycie kraterowe i zużycie czoła. Zużycie powierzchni przyłożenia występuje po stronie krawędzi skrawającej, która styka się z przedmiotem obrabianym. Zużycie kraterowe występuje na powierzchni natarcia narzędzia, po której ślizgają się wióry. Zużycie końcówki wpływa na końcówkę narzędzia. Zrozumienie mechanizmu skrawania pomaga nam przewidywać zużycie narzędzia i zarządzać nim. Na przykład dostosowując parametry skrawania, takie jak prędkość skrawania, posuw i głębokość skrawania, możemy zmniejszyć tempo zużycia narzędzia i wydłużyć jego żywotność.
Porozmawiajmy teraz o różnych typach płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych i o tym, jak mogą różnić się ich mechanizmy tnące.
Frezy z węglików spiekanychsą szeroko stosowane w operacjach obróbki skrawaniem. Występują w różnych konfiguracjach fletów, takich jak 2 flety, 3 flety, 4 flety i inne. Liczba rowków wpływa na wydajność cięcia. Na przykład:Frez płaski 65HRC z 4 rowkamiprzeznaczony jest do materiałów o dużej twardości. Cztery rowki zapewniają więcej krawędzi skrawających, co może zwiększyć szybkość usuwania materiału. Jednakże wymagają one również większej mocy i mogą generować więcej ciepła w porównaniu do frezu palcowego z 2 rowkami.
Podsumowując, mechanizm tnący płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych jest złożonym, ale fascynującym procesem. Obejmuje połączenie sił mechanicznych, odkształcenia materiału i wytwarzania ciepła. Jako dostawca rozumiem znaczenie dostarczania wysokiej jakości narzędzi zaprojektowanych w celu optymalizacji procesu cięcia. Niezależnie od tego, czy prowadzisz mały warsztat, czy duży zakład produkcyjny, posiadanie odpowiednich płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych może znacząco wpłynąć na Twoją produktywność i jakość produktów.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat naszych płaskich narzędzi skrawających z węglików spiekanych lub masz pytania dotyczące mechanizmu tnącego, skontaktuj się z nami. Zawsze chętnie porozmawiamy i pomożemy Ci znaleźć najlepsze narzędzia odpowiadające Twoim konkretnym potrzebom. Rozpocznijmy rozmowę i zobaczmy, jak możemy współpracować, aby ulepszyć Twoje operacje obróbcze.
Referencje
- Trent, EM i Wright, PK (2000). Cięcie metalu. Butterwortha-Heinemanna.
- Kalpakjian, S. i Schmid, SR (2009). Inżynieria i technologia produkcji. Sala Pearson Prentice.



